De douanebeambte van Belize wilde weten wat onze fietsen waard waren en zette het door ons iets naar beneden afgeronde bedrag in ons paspoort!! Stel je voor dat je het echte bedrag noemt en alle douanebeambten in Zuid-Amerika dit kunnen lezen. Lijkt me geen goed idee! Belize is een heel ander land dan de landen Mexico en Guatemala. Waar deze twee een centraal amerikaanse sfeer hebben, ademt Belize direct na de grens een Caribische en relaxed sfeer uit. Dat bevalt ons wel. De bouwstijl is gelijk meer Amerikaans, van hout en met veranda´s. (Echter, geen fastfoodketen te bekennen). De inwoners zijn donkerder en er wonen veel vluchtelingen uit El Salvador. Je hoort veel Bob Marley en rasta is hier nog steeds in. Op straat hangt regelmatig een heerlijke weedlucht. De restaurants en winkels worden bijna zonder uitzondering gerund door Chinezen.
In San Ignacio hebben we weer met Morten en Judith afgesproken. We gaan samen een grot bezoeken waar je volgens de gids een echte Indiana Jones-ervaring zult hebben. Nou, en die hebben we. Met helms, bikini´s en hoofdlampjes moeten we de de ingang van de grot inzwemmen en ons daarna tussen smalle en glibberige rotsen doorwurmen. De gids laat ons ook nog even 5 minuten in het donker door steeds dieper water lopen. Om de haverklap zingen wij de tune van de Indiana Jones film en maken we flauwe grappen. Gelukkig vindt de rest van de groep het wel grappig, want we houden vol tot vervelens toe....
De volgende dag fietsen wij via de hoofdstad naar het Blue Hole National Park, waar we een frisse duik nemen in een blauwe plas water die uit de bodem komt. Daar spotten we ook een prachtige groene slang van 2 meter. Achter ons horen we tumult, blijkbaar waren 2 slangen tijdens hun gevecht in de waterput gevallen waar wij net in lagen. Hebben we die net gemist, balen zeg.
Die middag nemen we afscheid van Morten en Judith en gaan zij verder naar het zuiden richting Guatemala. Wij hebben een verschrikkelijke nacht in de tent, waar we worden opgevreten door de insecten en letterlijk van ons matje drijven van de hitte. Tja, de suite was ongeveer 5 keer ons budget. De volgende dag fietsen we naar Dangriga, aan de Caribische kust, om daar lekker een paar dagen in een hotelletje vlak aan het strand te verblijven. We gaan een dagje snorkelen bij een eilandje. De rest van de tijd liggen we eigenlijk voornamelijk op bed, omdat we niet lekker zijn en geen eetlust hebben. Na een paar dagen nemen we de boot naar Honduras. Of we onze fietsen ook weer mee het land uit nemen, wordt niet meer gevraagd. Wat betreft de overtocht: Niks luxe ferry, met koude biertjes in de bar..... gewoon een kleine speedboot met te veel mensen en bagage, keiharde bankjes en overspattend zeewater. Als ik niet zo misselijk was, had ik er misschien van genoten. Maar gelukkig duurt het maar 3 uur en worden we daar gedumpt op een kade......... nieuw land, nieuwe kansen.