Van Culiacan fietsen we in 3 dagen naar Mazatlán. Mooie kunstenaarsstad. We hangen wat rond en komen een van de fietsers tegen die we op Baja California ontmoet hebben. Zijn reisgenoten zijn niet meegekomen, een is terug naar Canada en de ander heeft een meisje ontmoet en is blijven plakken.
Van Mazatlan vervolgt onze route zich naar Tepic, wat op 1000m ligt, deze hoogte moeten we in 1 dag overbruggen. Deze dag is een lijdensweg. De Gatorade helpt een beetje, maar de zon, wegwerkzaamheden waardoor onze fietsen en tassen onder het natte en kleverige asfalt bedekt worden en het gutsende zweet maken het zwaar. Gelukkig maken we vrienden met de wegwerkers, die hun water met ons delen. 4 km omrijden voor een cafe is te veel gevraagd vandaag.... Uiteindelijk komen we op tijd aan voor weer een mooi partijtje NL voetbal.

Vanaf Tepic gaat de weg op en neer de bergen in. Het landschap wordt groener en mooier en hier is de temperatuur en stuk aangenamer. Vulkanen, agavevelden (ingrediënt voor tequila) en ranchos wisselen elkaar af. We bezoeken de stad Tequila, waar we natuurlijk ook wat gaan proeven. Die middag ligt Sander de hele middag op bed en boven de pot... het was de koffie van vanochtend. Dan komen we aan in Guadalajara, waar 5 miljoen mensen wonen en het ons ongeveer 3 uur kost om van de ene naar de andere kant te fietsen. We blijven een paar dagen hier, bij Alex, die ons meeneemt naar de ruïnes van 2000 jaar oud, waarvan de makers onbekend zijn.

We kunnen weer lekker zelf koken, dus we zeggen even gedag tegen de vitamine T: Tamales, Tacos, Tortas, Tostadas enTortillas. Deze vitamine zorgt er voor dat dit land op nummer 2 staat na de USAwat betreft obesitas. Een kwart van de kinderen en 65% van de volwassenen! Onder sporten wordt hier verstaan quadrijden, wandelen in het park of sport kijken op tv. Ik doe voor een paar dagen hier even aan mee. Voor m´n verjaardag kopen we een chocoladetaart waarvan ik driekwart opeet en ik kijk lekker voetbal op een plasmascherm. Heerlijk!