Omdat jullie natuurlijk allemaal benieuwd zijn hoe het na die winderige dag afgelopen is, zal ik het even vertellen. De volgende dag zijn we vroeg vertrokken en zoals de weerman had gezegd, was het nu noordenwind! Waar we de dag ervoor 3 uur over hadden gedaan, bereikten we nu in 3 kwartier. Het was hoe dan ook een goede keus, het bleek ook nog eens 140 kilometer te zijn. Maar we hebben het wel gehaald! Sander had nog een lekke band onderweg, een spijker van 2 cm was de boosdoener. Na 2 keer plakken waren we het beu en hebben we er een nieuwe band op gegooid.
Na een paar dagen bereikten we de Grand Canyon, maar de camping was nog dicht. Overal zijn de campings het hele jaar open, behalve op de meest bekende bezienswaardigheid van de States! Met mijn vrouwelijke charmes (of gewoon door mijn uitgeputte vieze uiterlijke verschijning) kregen we een plekje bij de Rangers aangewezen. 's Ochtends om 6 uur een half uurtje alleen bij de Canyon naar de zonsopgang gekeken. Dat is een uitzondering, als je ziet hoe druk het overdag is en het is nog niet eens het seizoen. We raken hier in gesprek met een jongen die al 2 jaar aan het fietsen is en geld verdient met het schrijven van een boek hierover. Maar hij gebruikt geen gewone fiets, maar zo'n circusfiets, met een groot en een klein wiel. Het kan dus nog gekker! Ik ben heel blij met mijn 2 dezelfde wielen en grote hoeveelheid bagage.
Na de Grand Canyon gaan we verder richting het zuiden. Het blijft maar hard waaien, voornamelijk vanuit de richting waar we naar toe willen natuurlijk. Het is het `windy season'. We dalen af, en met iedere paar 100 meter lager, zie je andere begroeiing. Eerst naaldbomen en droge pollen, dan cactussen met rode bloemen, dan roze. Het wordt steeds warmer.
We zitten nu in Kingman, in een cheap motelletje. Er is hier niks te doen. We kwamen toevallig langs een fietsenmaker en omdat Sander z'n kilometerteller kapot was, zijn we even naar binnen gegaan. Leuke vent, hij heeft weinig te doen hier, niemand die hier fietst. Volgens hem hebben ze allemaal luie hobby's. Daarom kregen we gelijk pizza en bier en is hij nu met Sander de kilometerteller aan het installeren en zit ik achter de kassa te emailen. We wilden naar de bieb, daar schijn je gratis te kunnen internetten, maar zo ver kwamen we dus niet. Nu zitten we hier al 2 uur, een groep mensen is buiten (op straat!) aan het spinnen en gaan we straks samen wat eten. Zo gaat alles hier, spontaan.

Ik wil de fietsenmaker niet te lang van het werk houden, dus vogende keer meer. Inclusief een item over klimaatverandering.......