Na een emotioneel afscheid en een eindeloos durende vliegreis, komen we aan in Sin City, oftewelLas Vegas. We hebben nog een stop in Philadelphia waar we gelijk een patriottistisch staaltje vaderlandsliefde te zien krijgen. Twee soldaten worden door de een na de ander getrakteerd als ze de kroeg binnen komen lopen. We horen ze tegen elkaar zeggen dat ze zich maar moeten omkleden omdat ze anders dronken worden!Onderweg hebben we nog opgetrokken met Frans, een oud-leraar Engels van Sander en zijn fietsvriend Jan. Zij gaan van Phoenix richting de oostkust fietsen in 3 maanden.

In Las Vegas is het weer lang wachten op de fietsen. Tot onze schrik ligt de fietsdoos van Sander uit elkaar. De fiets is beschadigd, dus we doen aangifte. Het gaat 6 weken duren en dan nemen ze telefonisch contact met je op. Alsof dat gaat werken! Maar goed, op de fiets langs The Strip naar ons hotel. De volgende dag gaan we Las Vegas bekijken. Ik ben nog niet helemaal hersteld van m'n griep, maar we kunnen wel lekker uitslapen. 1 dag in deze stad is eigenlijk wel voldoende, van ellende ga je dan maar gokken. Want daar is het ook voor gebouwd. De stad bestaat uit bedrog.Eigenlijk is het alleen maar buitenkant. En die hebben de Amerikanen genoeg! Wat hebben we ons zitten vergapen bij het ontbijtbuffet, wat die mensen allemaal wegproppen in recordtijd aan zoete en vette troep. En wij maar zoeken naar een fatsoenlijke boterham. Ik had op slag geen honger meer.

's Middags in een van de hotels winnen we 70 dollar bij de fruitautomaat. De laatste avond in Las Vegas zet ik het geld in aan de roulettetafel dat we van de Zoute Snor en co. hebben gehad. Van de 50 dollar houd ik naenkele rondjes inzetten op rood, nog 24 over.Met dit restant gaat Sander aan de Black Jack tafel zitten. Ik ga naar bed en 's nachts om 2 uur komt Sander binnen met 250 dollar winst!! Het was 50 dollar meer, maar hij kon zich niet meer inhouden en ging nog even aan de fuitautomaat zitten. We vertrekken hier dus net op tijd! Ik sleep hem mee Las Vegas uit.