Willemijne en Sander op de fiets

Guatemala

Bij La Mesilla gaan we de grens met Guatemala over. Na een half uurtje staan we aan de andere kant. Wederom is het een enorm verschil tussen de 2 landen. Het gaat er hier chaotisch aan toe. We proberen een hotel te zoeken, maar dat valt hier nog niet mee. Je kan voor weinig op een bananenbed liggen in een soort gevangeniscel of voor te veel quetzals in een duur hotel. Na 10 pogingen vinden we iets in het midden, de ventilator piept wel een beetje, maar vooruit. Terwijl ik onder de douche sta, hoor ik gekraak en gevloek. Sander zat rustig op bed toen de ventilator een poging deed hem van deze aardkloot te helpen. Gelukkig kon hij de ventilator net op tijd vastpakken, waardoor deze zich vastdraaide en kortsluiting veroorzaakte. En de schoonmaker kon er alleen maar om lachen!!!
Vanaf de grens fietsen we een gestage, prachtige klim langs een rivier omhoog. Onderweg wordt er naar ons gezwaaid, zelfs door kinderen, wat in Mexico niet veel gebeurde. Ze hangen uit de raampjes van de schoolbus en joelen en moedigen ons aan.

In een paar dagen zijn we in Panajachel, aan het meer Lago de Atitlan, omgeven door vulkanen. Om daar te komen, moet je in 8 km ongeveer 800m dalen, wat soms een gevoel in je maag geeft alsof je in een kermisattractie zit. Om deze weg niet terug omhoog te hoeven fietsen, besluiten we de volgende dag de bus te nemen naar Chimaltenango vanwaar we naar Antigua fietsen. We gaan met de chickenbus. De assistent tilt de fietsen met een hand het dak op, terwijl wij deze met z´n 2-en met moeite omhoog tillen! Iemand van onze lengte moet zijdelings in de bankjes zitten, er is te weinig beenruimte. Deze chickenbussen scheuren er op los, dus bij iedere hobbel kijken we achterom of er geen fiets van het dak de weg op stuitert. In Antigua komen we Sander z´n zus en haar man tegen, Judith en Morten

Wink
. Zij zijn hier een aantal weken op vakantie en bezoeken Guatemala, Mexico en Belize. Samen beklimmen we de vulkaan Pacaya, waar je langs de lava kunt lopen. Niet te dichtbij, want je voelt de hitte op je huid schroeien. Als bonus spuit de vulkaan nog hete lava de lucht in. Het is erg leuk om tijd door te brengen met z´n 4-en. En om weer met familie Nederlands te kunnen kletsen. We spreken af om elkaar weer te zien in Belize.

We gaan richting het noorden, naar Coban. De 1e dag begint het te regenen. Waar we niet op gerekend hadden, was de onverharde weg die we moesten nemen en die nu was veranderd in een modderpoel. 40 km ploeteren en de fietsen en wijzelf die van top tot teen bedekt waren met modder. Wijzelf leken wel moddermonsters, met regenpakken die bedekt waren. Halverwege stond het verkeer stil, omdat er een bus in de berm was gereden/gegleden en niemand die meer voor- of achteruit kon. Daardoor konden wij onze weg vervolgen zonder medeweggebruikers. Na 10 uur kwamen we aan in een dorp, waar we naar de autowasserette zijn gefietst, waar 6 mannen ons verdwaasd aan stonden te kijken. Maar het werd zo gezellig dat we gratis onze fietsen mochten afspuiten. Ondanks deze maatregelen lieten we nog een spoor achter in het hotel. De volgende dag was het met het afzien nog niet gedaan. De weg werd nog steiler en over de laatste 7 km omhoog deden we ongeveer 3 ½ uur (waarvan 2 km gelift), omdat we iedere 50m moesten uitblazen. Zelfs lopen ging bijna sneller. Na 25 km afdalen over stenen, putten en hobbels besloten we dat wij onze portie wel gehad hadden en zijn we lekker in een hotelletje gaan liggen. Ook in dit dorp werd er een feest gevierd. Ieder dorp is verdeeld in 4 zones, die ieder zijn heilige heeft. Ieder jaar wordt dit gedurende 5 dagen gevierd, met dans, toneelspel met maskers en processie. Een Guatemalteek bekende mij lachend dat het grote aantal feesten in Guatemala er vooral mee te maken heeft dat de mensen niks te doen hebben.
Eenmaal in Coban mocht ik er weer eens aan geloven, een darminfectie. Daarom besloten we een veilige keuze te maken voor het eten en gingen naar een `duur´restaurant. Dat zegt dus niks, na veel krampen in darmen én buik heb ik ´s nachts alles er weer uitgelegd. Dat hielp dus niet echt. Na 3 dagen op bed voelde ik me goed genoeg om de bus te nemen naar Tikal, om daar de maya-ruines te bezoeken. De ruines waren erg mooi, maar we waren vooral blij dat we eindelijk dieren zagen, veel apen, neusbeertje, toekans, grijze vos, specht, pindahoofdvlinder etc.

Reacties

Reacties

Bien

Hoi Sander en Willie,

Leuk man... allemaal herkenbare plaatsen en foto's :-). Gelukkig hebben de fietsen de rit met de chickenbus overleefd. Hopelijk heb je voorlopig geen last meer van je darmen...

Groetjes,
Bien

Carine van Dijck

leuk al die reisverslagen!
sander gefeliciteerd vandaag met je verjaardag!
Wij drinken er wel een op samen.
sander en Willemijne , wij wensen jullie een fijne dag en natuurlijk goede reis.
lieve groetjes willem,Carine

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!